معمولا ما آدما دوست زیاد داریم...
از اینایی که باهات می خندن و از غمات هیچ خبری ندارن...
از اینایی که وقتی ناراحتی جرئت درد ودل باهاشونو نداری...
از اینایی که هستن تا زمانی که خوبی ولی خدا نکنه یه روزی حالت بد بشه،دیگه در دسترس نیستن...
از اینایی که...
بیخیال مهم نیست...همون بودنشون کافیه حتی اگه فقط تو خوشی باشن...
اما از بین این دوستا یه سریشون رفیقن...
رفیق واقعی...
از همونایی که وقتی یه دنیا غم داری میدونی یکی هست که میتونی بهش تکیه کنی..
از همونایی که یه موقعایی از بستگانت بهت نزدیک ترند و برات عزیزتر...
از همونایی که هم تو خوشیات پا به پاتن وهم تو غمات کنارت...
از همونایی که سنگ صبورن برات.....دهنشون قرصه...
از همونایی گریه می کنن باهات ....می خندن باهات....
خلاصه که همه جوره هستن...تو هر شرایطی...
این رفیقا نابن...یه نعمت خوبن از طرف اون بالاسریمون...
قدرشونو بدونیم....
+کوثر کجایی؟؟؟؟؟نگرانتم....!!!... :(
- شنبه ۱۱ ارديبهشت ۹۵
