یواشکی نوشت

یه سری احساسات و هیچ جوری نمیشه تخلیه کرد مگر با...

گریه های یواشکی نصفه شب... :(

+فکر کردن به کسی که اصلا نمیدونی تو رو یادش میاد یا نه...

اسمش عشق نیست...حماقت محضه!...

بالاخره رسید....

این چند روزه اینقدر حالم بد بود که تعریف کردنی نیست!...

تا می خواستم یه کلمه حرف بزنم...اول بغض می کردم...

بعدشم همینجوری اشکام پشت هم از چشمام می ریختن پایین...

اصن یه وضعیتی بود...

الان به لطف دلداریای اعضای خانواده(^_^)حالم خوبه!... :)

امیدمم فقط به اون بالاسریمه...

میدونم تنهام نمیذاره... :)

التماس دعا...دعا کنین جلوی مامان وبابام شرمنده نشم...(-_-) 

التماس دعا...

برای من وهمه ی دوستای کنکوری... :)

هنوز تابستون نیومده...

مردم هی فرت وفرت با دوستاشون میرن بیرون...

بعدشم سریع یه سلفی میگیرن میذارن اینستا...

این جماعت انگار کارشون آب کردن دل مردمه....

خو منم گردش وتفریح می خوام...اونم از نوع دوستانش.. :(

ای خدا کی خلاص میشم از این کنکور لعنتی...؟؟...

+حالا نه که خیلی بچه ی درس خونی باشم واصن از خونه بیرون نرفته باشم وبه خاطر درس تارک دنیا شده باشما...

اما به هرحال یه ساعت گردش بدون استرس می ارزه به 100تا گردش ...

با عذاب وجدان واسترس...

تو زندگی همه ی ما آدما یه سری مشکلات وجود داره...

(خوب اصلشم همینه اگه همه چی طبق خواسته ی ما باشه که دیگه چه زندگیه؟!...)

اما بین همه ی اون مشکلات یه سری هستن که پررنگترن...

یه سری هستن که تقریبا میشن معضل ودغدغه تو زندگیمون...

این مشکلات همون قورباغه ی زشت وبدریخت وبزرگ زندگیمونن...

که راه چاره پیدا کردن براشون یه کمی سخت تر از مشکلات دیگه اس...

(اما حتما راه حل دارن....اونی که دردو میده راه درمانم میذاره... مطمئن باش!)