یواشکی نوشت

خوشحالی قبولی یه طرف...

استرس و ترس از ورود به یه محیطِ جدید و ناشناخته یه طرف...

+همیشه از استرس* متنفر بودم...

*عضو جدانشدنی این روزای زندگیم... :(

می گویند:شاد بنویس...!!

نوشته هایت درد دارند...!!

و من یاد مردی می افتم که با ویولونش...!!

گوشه خیابان شاد می زد...!!

اما با چشم های خیس...!!

+انگار این روزگار نمی خواد با من سر سازگاری داشته باشه...

هر دفعه باید یه جوری بزنه تو حالم...(-_-)

کاش آدما می دونستن گاهی با یه قضاوت بی موقع...

ممکنه دله یه بنده ی خدا رو بدجور بشکونن.... :(

حالم خوب نیست....

داغون داغونم...

خدا تنهام نذاریا!!!...

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند...

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند...

التماس دعا توی بهترین شب های خدا...

 قباد:تو هنوزم دلت باهاشه؟؟؟!!!...

شهرزاد:نمی خوام حرفشو بزنیم...فراموشی زمان می بره...

 فقط...

فکر می کنم اگه من به هر دری زدم و اونی نشد که می خواستم بشه...

لابد قسمت خرافه نیست هست واقعا...